Współczesne sieci dostępowe mają za zadanie umożliwić użytkownikowi końcowemu korzystanie ze wszystkich na dziś znanych usług komunikacyjnych (telewizja pakietowa wysokiej rozdzielczości HDTV, szybka transmisja danych, komunikacja głosowa). Wymaganiom tym, są w stanie sprostać jedynie sieci budowane w oparciu o światłowód. Nie występują w nich bowiem takie problemy, jak ograniczony zasięg i niewielka przepustowość, będące codziennością w sieciach miedzianych.

Sieć optyczna, może być budowana w oparciu o tradycyjny Ethernet lub jako pasywna sieć optyczna PON (ang. Passive Optical Networks). Ethernet jest siecią o architekturze punkt-punkt, od centrali do klienta sygnał prowadzony jest jednym lub dwoma dedykowanymi włóknami. W przypadku pasywnej sieci optycznej, sygnał rozchodzi się jednym włóknem optycznym i jest dzielony za pomocą pasywnego splittera optycznego na 32, 64 lub 128 klientów. Zastosowana metoda współdzielenia medium transmisyjnego przez wielu użytkowników końcowych, w znacznym stopniu minimalizuje wymaganą objętość infrastruktury pasywnej i powoduje, że jest to najtańsza metoda budowy optycznych sieci dostępowych zachowująca jednocześnie wszystkie zalety światłowodu.

Dobór komponentów do budowy sieci optycznych, uzależniony jest od wybranej technologii, rodzaju zabudowy oraz stanu istniejącej infrastruktury teletechnicznej. W dalszej części rozdziału, zaprezentowane zostały produkty oraz metody budowy sieci dostępowych w różnych typach zabudowy.